บันทึกอนุทิน ครั้งที่ 3
วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย EAED3214
อาจารย์ผู้สอน
อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน
วันที่
27 เดือนมกราคม 2558
กลุ่มเรียน 105
(วันอังคาร) เวลา 08:30-12:20
น.
สรุปเนื้อหา
เข้ามาในห้องเรียนอาจารย์ก็ให้ดูรูปดอกทานตะวัน
แล้วบอกว่า “วาดให้เหมือนที่สุด” พอวาดเสร็จก็ให้บรรยาย “เห็นอะไรเขียนอย่างนั้น”
ภาพตัวอย่าง |
“เห็นต้นทานตะวันที่ชัดเจน1ต้น เพราะว่าพื้นหลังของภาพเบลอมันก็เลยทำให้ต้นทานตะวันชัดเจนขึ้น
เห็นกลีบดอกทานตะวัน30กลีบที่นับได้ ใบไม้10ใบที่นับได้ เห็นความโค้งงอของใบ ลำต้น กลีบ หันไปในทิศทางไหนไม่รู้”
ควรบันทึกว่า
เห็นดอกทานตะวัน1ดอก มีกลีบดอกสีเหลือง 30ใบ มีใบสีเขียว10ใบ ตรงกลางของดอกทานตะวันยังโตไม่เต็มที่
เปรียบเสมือนการบันทึกพฤติกรรมเด็กที่เห็นอะไรก็ต้องบันทึกอย่างนั้น
ไม่ควรเอาความรู้สึกส่วนตัวมาเกี่ยวข้อง
บทบาทครูปฐมวัยในห้องเรียน
สิ่งที่ครูไม่ควรทำ!
-ครูห้ามวินิจฉัยเด็ก
ห้ามฟันธงว่าเด็กคนนี้ คนนั้นเป็นโรคต่างๆ เราแค่สันนิษฐานในใจได้เท่านั้น
-ครูไม่ควรตั้งชื่อหรือตั้งฉายาให้เด็ก
เพราะมันจะเป็นเหมือนตราบาปของเด็กตลอดไป อย่าปักเชื่อเด็ดขาดต้องพิสูจน์ก่อน
-ครูไม่ควรบอกพ่อแม่เด็กว่าเด็กมีบางอย่างผิดปกติ
ห้ามบอกจุดด้อยของเด็กให้พ่อแม่ฟัง ให้บอกด้านที่ดีของเด็กว่าดีแค่ไหน
ทำได้ขนาดไหน
ครูควรทำอะไรบ้าง!
-ครูควรสังเกตเด็กอย่างมีระบบ
และบันทึกพฤติกรรมของเด็กเป็นช่วงๆ
สังเกตอย่างมีระบบ คือครูมองเห็นเด็กเป็นภาพรวม
เห็นทั้งดานดี ไม่ดี เห็นพฤติกรรมที่ทำอะไรได้ ไม่ได้
ต้องมีการตรวจสอบ ลำดับความสำคัญแก้ให้ตรงจุดมองปัญหาหนักๆหนักก่อน
อันไหนรีบทำ รอได้ ปล่อยได้ มองข้ามได้ ควรสังเกตเป็นสัปดาห์แล้วมาเช็คอีกที
การบันทึกการสังเกต
การนับอย่างง่าย
-นับว่าเด็กแสดงพฤติกรรมนั้นกี่ครั้ง
-นับช่วงเวลา กี่นาที ระยะเวลา (เทียบกับเด็กปกติหรือกับตัวเอง)
การบันทึกต่อเนื่อง
-จะทำให้ครูได้ข้อมูลมาที่สุด
ถูกต้องที่สุด ส่วนมากจะเป็นบรรยาย บันทึกในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง
กิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่ง
การบันทึกไม่ต่อเนื่อง
-จะเตือนให้ครูไม่บันทึกเยิ้นเย้อ
บันทึกช่วงเวลาสั้นๆ
ตัวอย่างการบันทึก
บันทึกอย่างต่อเนื่อง |
บันทึกไม่ต่อเนื่อง |
พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมที่พบเห็นได้ในเด็กทุกคน
ไม่ควรจัดเป็นสิ่งผิดปกติ
การกระทำของเด็กถ้าไม่ได้ไปขัดขวางการเรียนรู้ของเด็กก็ควรปล่อยไป
การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้
-ทำให้เรารู้ว่าควรบันทึกพฤติกรรมของเด็กอย่างไร
-ทำให้เราเข้าใจเด็กมากขึ้น
ไม่ควรตั้งฉายาให้เด็ก เราเองก็ไม่อยากฉายา
-ทำให้เราสามารถรับมือ
กล้าพูดคุยกับผู้ปกครองเกี่ยวกับพฤติกรรมของเด็กได้มากขึ้น
-สามารถนำความรู้ที่ได้รับไปเรียนในครั้งต่อๆไป
การประเมิน
ตนเอง – ตั้งใจวาดรูปทำผลงานตามคำสั่งอย่างเต็มที่
ทำงานเสร็จเร็ว ตั้งใจเรียนจดบันทึกเพิ่มเติม พยายามไม่พูดคุยมาก
ในคาบนี้ถือว่าทำได้
เพื่อน –ตั้งใจทำผลงานกันออกมาอย่างสวยงามการบรรยายดอกทานตะวันนั้นถือว่ายังยึดติดกับความรู้สึกส่วนตัวมากเกินไป
ทั้งๆที่อาจารย์ก็บอกแล้วว่า “เห็นอะไรก็เขียนอย่างนั้น” แต่ก็สมกับเป็นครูปฐมวัยล่ะนะ
อาจารย์ – อาจารย์เตรียมการสอนมาอย่างดี
ก่อนเข้าการเรียนการสอนมีกิจกรรมให้ทำ รู้สึกมีความกระตือรือร้นมากขึ้น ลุ้นว่าถ้าเราทำเสร็จแล้วจะเป็นยังไง
มีการสอดส่องพฤติกรรมของเด็กอยู่ตลอดเวลา หาภาพได้เหมาะสมกับการบันทึกพฤติกรรมมาก
ตั้งใจสอน อธิบายเพิ่มเติม เพิ่มใจความเข้าใจมากขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น